سلام علی ال یاسین---۴۱

با گل نرگس لحظه ای خلوت کنیم

تا سحر با آن نگار نازنین صحبت کنیم

صورت حق جستجو در آن نکو سیرت کنیم

با امام عصر یکبار دگر بیعت کنیم 

*************************

سلام میدم و در حال عشق و صفا کردن در صحن و سرای آقا و مولایم علی بن موسی الرضا (ع) از رواقها خارج و پا به صحن اسماعیل طلایی میگذارم . هنوز چند قدمی بیشتر به سمت شیخ حسنعلی نخودکی نرفته ام که یک جایی روبروی پنجره فولاد .... نه . عقب تر . اون کنج ......صدا آشنایی میشنوم . نوحه ای از باب الحوائج عالمین . از ابالفضل العباس سر داده . آنچنان بلند و شیوا که ناخداگاه به دنبال صدا میگردم . جوانی که همراه خانواده خود در کنجی نشسته و برای آنها از آقا میگه ....... نگاه میکنم . در درگاه کناری زائران دیگر هم مثل من کم کم آمده و سر به دیوار گذاشته و اشک ریزان . هم نوا شده اند . و فیض میبرند .

گل می‌کند بهارتو در باغِ سینه‌ها***پر می‌شود زباده تو آبگینه‌ها
      نقاره می‌زنند به بامت فرشتگان ***حتماً شفا گرفته ز دستِ تو، سینه‌ها
    در بارشِ تلاوت وحیانیِ لبت *** از خاکِ عقل آمده بیرون دفینه‌ها
دیگر غریب نیستی ای آشناترین!*** تأیید می‌کند سخنم را قرینه‌ها
اول همین که سمتِ حریم تو آمدند*** صدها هزار مردِ غریب از مدینه‌ها
دیگر هم آن ‌که از نفسِ تو غریب ماند   ***در سینه‌های عاشقِ وصل تو، کینه‌ها
تجدید کن حکومت خود را به قلب‌ها*** اینجا فراهم است برایت زمینه‌ها

من هم گوشه ای مینشینم .......

 تمام که میشه پسرک 3-4 سالش عینک بابا رو بر میداره کمی دسته ی عینک شل شده . با لحن شیرین بچگانه ی خودش به بابا تذکر میده که بابا باید بریم عوضش کنیم . شل شده . و بعد کمک مامان و بابا قرآنها رو جمع میکنه . میاد کنار بابا و مامان و مادر بزرگ می ایسته . عرض ادب و سلام میکنه به آقا و راهی میشن .......... من می مونم و دنیایی حرف و درد و دلی که سرش باز شده تا با آقا صاحب الزمانم واگویه کنم . صحن و سرای امام رضا جای با صفایی ست برای اینکه گوشه ای بشینی و آرووم چشم بدوزی به آسمان بی انتهای خدا و ......

خدایی آرامش رو عمیق دریافت میکنی .( ولی یه چیز خنده دار برات بگم ؟ من از همون روزای اول دلتنگ لحظه ی جدایی از این صحن  سرا رو داشتم .)

و ......

گلی دارم که مست ازبوی اویم به غیر از او گلی دیگر نبویم   

گل من گلبن افلاک  باشد   گلم از گلشن لولاک باشد

گل من نور چشم رسول استگل من زیب دامان بتول است

گل من مرتضی را نورعین است گل من طالب خون حسین است

گل من اشرف خلق جهان است گل من مهدی صاحب زمان است

      اگر ظاهر شود از امر یزدان از این گل میشود عالم گلستان

آقاجان . آتشی برپاست در درونم . نمیدونم کیی کجا . چطور قرار خاموش بشه . ولی گاهی تصور میکنم آستانه ی  تحمل اومده پایین . کم ظرفیت شدم . نه .....بی ظرفیت شدم . .......

آقا جان امیدم فقط به دستهای یاریگر شماست یا اباصالح المهدی(عج) 

سلام علی ال یاسین---۴۰

صحن گوهرشاد . ظهر پنج شنبه روز میلاد پدر بزرگوار شماست آقاجان یابن الحسنم .

زائران دلسوخته و تشنه لب بعد از نماز با دلهایی دریایی و طوفان زده . آماده اند تا در ساحل هشتمین سلاله ی فاطمه ی زهرا (س) . علی بن موسی الرضا (ع) آرام گیرند .زیارتی میخوانند و تبریک عرض مینمایند محضر آقا .

اینجا پنج شنبه را دیدن و لمس کردن . چشیدن و سیراب شدن لذتی دارد که جز به تجربه به گونه ی دیگری قابل وصف آنچنان که باید نیست . تو اگر مثل من همین الآن توی صحن گوهرشاد رو به حرم نشسته باشی . فقط میتوانی لذت لمس نسیم بهاری را که ظهر زیر برق آفتاب میوزد ( اونم چی........ توی صحن گوهرشاد) و خنکای آن صورت نمناکت را پرواز میدهد .بچشی . ببلعی .

گاهی چشمان کم بینا هم میتوانند کار حرفه ای ترین دوربینهای فیلمبرداری و عکاسی را در ثبت و ضبط تصاویر با ارزش و ماندگار برایت انجام دهند .

صحنه هایی همچون حوض و حوضچه های صحن . حوض و فواره ها . باقچه درخچه های سبز و باطراوتش . آبخوری و زائرای در حال نوشیدن . قبله نمای سنگی . زائرانی از همه نژاد و همه رنگ . ......شکر خدای قادر متعال را .شکر . شکر . شکر .

حاج آقای روحانی کنار خانواده دست در دست دخترک 3 -4 ساله ش که بلوز و شلوار صورتیش اونو مثل یه عروسک نازنین کرده ایستاده تا روسری صورتی رنگشم مرتب کنه . دخترک دستش رو از دست بابا رها میکنه و میدوه طرف حوض تا با آب حوض مثل اون آقای سیاه پوست وضو بگیره . کنارش دو زائر با قیافه های داش مشتی و لوطی مسلک با سبیلهایی از بنای گوش در رفته . با کفشهای کش کش زنان به سمت فرشهای مفروش وسط صحن میان . اون طرف تر دخترک جوانی با دوربین موبایلش مشغول عکاسی از صحن مسجد . جوانی با یک متر و نیم ریش و قیافه ای آنچنانی . در حال رد شدن با دیدن عکاس باشی یادش میوفته موبایل توی جیبش دوربین داره . اونم دست به جیب میشه .

نگاه های حاج خانم روبرویی که به دست به قلم شدن من کنجکاو شده دیگه نمیگذاره حواسم جمع نوشتن باشه . ترجیحا میرم زیارت راستش مقابل خود آقا ایستادن و زیارت کردن و .......... حال دیگه ای داره که برای ذخیره دنیا و آخرت ضروری به نظرم میرسه . جای شما ها رو هم خالی میکنم . مخصوص . یا علی .

به امید دستهای یاریگر شما یا ابا صالح المهدی (عج)